Het was een mooie en frisse ochtend. Een klein zonnetje zorgde ervoor dat het landschap er prachtig bij lag.

Na het maken van de groepsfoto splitste de groep zich op in hardlopers, wandelaars en fietsers. Ieder liep of fietste zijn eigen route.

Rond de klok van half elf druppelden de sporters een voor een binnen in de Roestelberg. Dat navigatie in de Drunense Duinen niet werkt, was ook dit jaar weer te merken. Het is toch hilarisch dat er altijd wel een groepje verdwaalt en een langere route neemt dan gepland was. Zo had onze hardlooptrainer Klaas zijn groepje belooft een route van zes kilometer te lopen. Maar bij binnenkomst zagen we hun uitgeputte gezichten. Klaas had zich vergist, de zes kilometers bleken zes mijl te zijn. Sommige hardlopers kregen een déjà vu-momentje naar de trainingen van Karel. Gelukkig konden zij in de Roestelberg bijkomen onder het genot van een kop soep.

En ja, een Speculaasloop zonder Sinterklaas, dat was vorig jaar, maar dat mocht natuurlijk dit jaar niet gebeuren. Gelukkig had de Goedheiligman even tijd om met twee Pieten langs te komen. Alhoewel Sint zelf enigszins teleurgesteld was dat er geen kinderen op hem zaten te wachten maar wel een stelletje ouwe sukkels, stond er genoeg in zijn grote boek over die oudjes vermeld. Er waren cadeautjes voor verschillende trainers, het robijnen echtpaar Maria en Leen de Groot werd in het zonnetje gezet en de starters werden voorgesteld. Ad van ’t Hoog kreeg een speciale vlag met een foto van een ezel, om te vlaggen bij de volgende Bolderloop. Ook was er nog een oproep voor nieuwe vrijwilligers, met name voor iemand die de activiteiten coördineert. 

Al met al had Sint genoeg te vertellen. Het was alleen wel dat de goede man mij erg bekend voor kwam. Misschien kwam dat door zijn snor ... die zat de meeste tijd niet boven zijn lip, maar onder zijn kin….hahaha. 

Na een gezellige ochtend in het Brabantse Drunen vertrokken we om 12.00 uur weer richting Sliedrecht.